– طبری: پیشین، ج15، ص6711؛ ابن اثیر: همان، ج19، ص 29.
– طبری: همان، ج15، ص6735؛ ابن اثیر: همان، ج19، ص 45-46.
– ابن اثیر: همان، ج19، ص46.
– ابن اثیر: همان، ج19، ص122.
– ابن مسکویه: پیشین، ج5، ص86؛ و ج6، ص 88؛ طبری: پیشین، ج15، ص6781؛ عبدالله چلپی، حاجی خلیفه: پیشین، ص73؛ ابن اثیر: همان، ج19، ص136؛ سید عبد الحسین الحسینى خاتون آبادى: وقایع السنین و الاعوام، محقق / مصحح: محمد باقر بهبودى، ناشر کتابفروشى اسلامیه، تهران، چاپ اول، 1352، ص202؛ ابو على بلعمى: تاریخنامه طبری، محقق / مصحح: محمد روشن، انتشارات سروش/ البرز، تهران، چاپ دوم ، 1373، ج5، ص1626؛ صفا: پیشین، ج1، ص251؛ مستوفی: پیشین، متن، ص339؛ اعتماد السلطنه: پیشین، ج1، ص232؛ عباس، قدیانى: فرهنگ جامع تاریخ ایران، انتشارات آرون، تهران، چاپ ششم، 1387، ج1،ص280؛ راوندی: پیشین، ج9، ص118؛رضا، جوکار قنواتی: شناسنامه بهبهان، انتشارات توفیق، بهبهان، چاپ دوم، 1383، ص31.
– تتوی و قزوینی: پیشین، ج3، ص1703.
– ابن مسکویه: پیشین، ج6، ص88.
– ابن اثیر: پیشین، ج19، ص136.
– ابن مسکویه: پیشین، ج5، ص86 و ج 6، ص 88؛ ابن اثیر: پیشین، ج19، ص136؛ اعتماد السلطنه: پیشین، ج1، ص232.
– ابن مسکویه: همان، ج5، ص86؛ و ج 6، ص 88؛ ابن اثیر: همان، ج19، ص136؛ ابن خلدون، پیشین، متن، ج3، ص125؛ مستوفی: پیشین، متن، ص339؛ اعتماد السلطنه: همان، ج1، ص232؛تتوی و قزوینی: پیشین، ج3، ص1703-1704.
– ابن اثیر: همان، ج19، ص136؛ اعتماد السلطنه: همان، ج1، ص232؛ تتوی و قزوینی: همان، ج3، ص1703-1704.
– ابن مسکویه: پیشین، ج6، ص88.
– ابن مسکویه: همان، ج5، ص86-88؛ ابن اثیر: پیشین، ج19، ص137؛ تتوی و قزوینی: پیشین، ج3، ص ص1703-1704.
– تتوی و قزوینی: همان، ج3، ص ص1703-1704.
– راوندی: پیشین، ج9، ص183.
– یکی از توابع ارّجان بود.
– تاریخ الفی در جلد سوم ، صفحه 1719 این واقعه را در سال 301ه. ق می آورد.
– ابو الحسن على بن حسین، مسعودی (م 345): التنبیه و الإشراف، ترجمه: ابو القاسم پاینده، شرکت انتشارات علمى و فرهنگى، تهران، چ دوم، 1365، ص369؛ ابن خلدون: پیشین، ج3، ص125، این واقعه را در سال 307 ه. ق می داند؛ راوندی: پیشین، ج9، ص113؛ تتوی و قزوینی: همان، ج3، ص1719؛ اعتماد السلطنه: پیشین، ج1، ص238.
– راوندی: پیشین، ج9، ص113-114؛ تتوی و قزوینی، ج3، ص1719.
– چنانچه گفتیم قرمطیان در ماه ربیع دوم 311 ه. ق بر بصره یورش بردند. اکنون پس از چند ماه مىخواهند جلو بازگشت حاجیان سال 311 ه را بگیرند، پس این حادثه در محرم 312 ه. ق به بعد خواهد بود. ( تجارب الامم، ج5، ص184)
– ابن مسکویه: همان، ج5، ص 184-185؛ ابن خلدون: پیشین، ج3، ص125؛ مسعودی: پیشین، ص369.
– ابن خلدون: همان، ج3، ص125.
– مسعودی: پیشین ،ص 369-370.
– مسعودی: پیشین، ص370؛ قاضى احمد بن محمد غفارى کاشانى: تاریخ نگارستان، محقق / مصحح: مرتضى مدرس گیلانى، ناشر کتابفروشى حافظ، تهران، چاپ اول، 1414 ق، ص75؛ حمدالله مستوفی: پیشین، ص339-340؛ راوندی: پیشین، ج9، ص113-114.
.
