در یک جمع بندی ویژگی‌های حکمرانی و مدیریت شهری انگلستان به شرح ذیل است:
1. در نظام حکمرانی شهری انگلستان، شوراها نقش اساسی بر عهده دارند. در این سیستم در کشورهای در حال توسعه گسترش چندانی نداشته است.
2. تهیه و تصویب طرح‌ها و برنامه‌های توسعه شهری در انگلستان، فعالیتی محلی است و متولی این فعالیت مدیران شهری هستند. و این اصل، نافی مسئولیت حکومت مرکزی در امر سیاست گذاری و نظارت بر تهیه و اجرای برنامه نیست.
3. ساختار تصمیم‌گیری شهری در انگلستان دو سطحی است. متولی برنامه‌های ساختاری شوراهای کانتی و متولی برنامه‌های محلی، شورای ناحیه است.
4. مهم‌ترین خصوصیت مدیریت شهری در انگلستان که در اصل، تبیین کننده ارتباط آن با عناصر حکمرانی شهری است اعتقاد به مشارکت مردم به عنوان یک امر ضروری و تأکید بر اختیارات و نظارت مقامات محلی است.
5. برنامه‌های ساختاری وظیفه تفسیر سیاست‌های محلی، منطقه‌ای را در سطح شهری(کانتی) بر عهده دارند، همچنین خود مبنای انواع برنامه‌ها و محدوده‌های مورد برنامه ریزی در سطوح پایین‌تر هستند.
6. مرجع انطباق برنامه‌های ساختاری با سیاست‌های ملی و منطقه‌ای حکومت مرکزی و مرجع انطباق مکانیزم مشخص و مدت زمان معین صورت می‌گیرد.
7. انعطاف پذیری و لزوم بازنگری مشخص در برنامه‌های توسعه شهری یکی دیگر از ویژگی‌های نظام حکمرانی خوب شهری انگلستان است.
8. در تهیه پیشنهادهای برنامه ساختاری، مشاوره و کسب نظرات دفاتر محلی وزارتخانه‌های مرکزی و همچنین مشاوره با مقامات محلی کانتی‌های هم‌جوار ضروری است.
9. علاوه بر تهیه برنامه‌های کالبدی، تهیه برنامه‌های موضوعی نظیر مسکن، ترافیک و حفاظت از آثار تاریخی و بافت‌های قدیمی رواج داد.
اصل انتخاب همکار آزاد و تشکیل کمیته‌های تخصصی توسط شوراها، وجه بالنده‌ای به نظام حکمرانی خوب شهری انگلستان بخشیده است.
پس از بیان ویژگی‌های حکمرانی و مدیریت شهری در انگلستان در مورد تحقق حکمرانی خوب شهری در کشور به ویژه در کلان شهر لندن می‌توان چنین بیان کرد؛ با توجه به شرایط کشورها عوامل و بسترها برای تحقق شاخص‌های حکمرانی خوب شهری در کشورهای مختلف می‌تواند متفاوت باشد. اما اغلب عوامل در تحقق این شرایط می‌توانند با کمی تفاوت یکسان باشند، در انگلستان نیز عوامل متعددی سبب زمینه‌سازی و تحقق شاخصه‌های حکمرانی خوب شهری شده است. در ذیل به مواردی از آن به طور خلاصه اشاره شده است.
1. تمرکززدایی و تشکیل و استقرار حکومت‌های محلی در انگلیس.
2. تناسب بین وظایف محوله به حکمرانان شهری و اختیارات آن‌ها.
3. حضور فعال و قدرتمند نهادهای مدنی، اصناف و گروه‌های شهری در اداره امور شهری.
4. مشارکت دادن شهروندان و سایر کنش‌گران عرصه حکمرانی خوب شهری.
5. ایجاد واحد پژوهش‌های کاربردی در مورد مسائل شهری و سرمایه گذاری بر روی آن.
6. سایبرنتیک شدن ارائه خدمات شهری به شهروندان.
7. میدان دادن به نهادهای مدنی، بخش خصوصی و شهروندان در فرایند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری.
8. ایجاد واحدهای پاسخگویی به مسائل و مشکلات شهروندان و سایر ذی‌نفعان در شهرداری لندن.
9. انعطاف پذیر بودن برنامه‌ها و طرح‌های شهری و بازنگری مستمر و منطبق با نیاز و مطالبات شهروندان.
10. وجود سازوکارهای قانونی مشخص و روشن برای مشارکت شهروندان در فرایند تصمیم‌گیری.
11. آموزش کارمندان و تربیت نیروی متخصص برای اداره امور شهر.
گفتار چهارم: بررسی حکمرانی خوب شهری در برخی از کشورهای در حال توسعه
الف. پیش درآمدی بر حکمرانی خوب شهری در کشورهای در حال توسعه